logo czasopisma

Artykuły

Nr 4 (38) (2021)

Użytkowanie timesharingowe w prawie polskim

Przesłane
5 grudnia 2021
Opublikowane
06-01-2022

Abstrakt

Opracowanie ma na celu przybliżenie procesu kształtowania się instytucji timeshare o postaci prawa rzeczowego. Zaprezentowano rys historyczny koncepcji własności na zasadach timeshare w niektórych krajach Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Analizie poddano użytkowanie timesharingowe w polskim systemie prawnym, która prowadzi do wniosku, że użytkowanie to ma cechy nowego ograniczonego prawa rzeczowego odrębnego od klasycznego użytkownika.

Bibliografia

  1. Banaszek Anna, Sebastian Banaszek, „Timesharing jako źródło finansowania nieruchomości rekreacyjnych”, [w:] Nieruchomości jako obiekt finansowania i zarządzania, red. Sabina Źróbek. 1-12. Olsztyn: Studia i materiały Towarzystwa Naukowego Nieruchomości, 2006.
    Pokaż w Google Scholar
  2. van der Beek Han, „Implementacja unijnych dyrektyw dotyczących ochrony konsumenta przez Holandię: przykład dyrektywy timesharingowej” Kwartalnik Prawa Prywatnego, nr 2 (2006): 7-16.
    Pokaż w Google Scholar
  3. Fuchs Bernadetta, „Timesharing” Rejent, nr 4 (1997): 33-51.
    Pokaż w Google Scholar
  4. Fuchs Bernadetta, „Timesharing w prawie polskim (uwagi na tle ustawy z 13 lipca 2000 roku)” Rejent, nr 4 (2001): 40-55.
    Pokaż w Google Scholar
  5. Gniewek Edward, Prawo rzeczowe. Warszawa: C. H. Beck, 2006.
    Pokaż w Google Scholar
  6. Ignatowicz Jerzy, Prawo rzeczowe. Warszawa: Wydawnictwa Prawnicze PWN, 1995.
    Pokaż w Google Scholar
  7. Ignatowicz Jerzy, Krzysztof Stefaniuk, Prawo rzeczowe. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2006.
    Pokaż w Google Scholar
  8. Jagieła Mateusz, „Timesharing jako międzynarodowy stosunek prywatnoprawny” Transformacje Prawa Prywatnego, nr 4 (2011): 7-24.
    Pokaż w Google Scholar
  9. Jagieła Mateusz, Timesharing, ogólna charakterystyka prawna. Lublin: niepublikowane, 2008.
    Pokaż w Google Scholar
  10. Loranc Jolanta, „Timesharing w polskim prawie cywilnym” Rejent, nr 11 (2002): 68-91.
    Pokaż w Google Scholar
  11. Osuchowski Wacław, Zarys rzymskiego prawa prywatnego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988.
    Pokaż w Google Scholar
  12. Podgłódek Przemysław, „Użytkowanie timesharingowe” Rejent, nr 10 (2002): 83-97.
    Pokaż w Google Scholar
  13. Stecki Leopold, Timesharing. Toruń: Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa, Dom Organizatora, 2002.
    Pokaż w Google Scholar
  14. Wójcik Sylwester, „Prawo własności i inne prawa rzeczowe”, [w:] System prawa cywilnego, t. II, red. Jerzy Ignatowicz. 550-701. Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk: Ossolineum, 1977.
    Pokaż w Google Scholar
  15. Zaradkiewicz Kamil, „Timesharing – szczególny stosunek prawa rzeczowego”, [w:] System prawa prywatnego, Prawo rzeczowe, red. Edward Gniewek. 400-440. Warszawa: C. H. Beck, 2007.
    Pokaż w Google Scholar
  16. Zaradkiewicz Kamil, „Ochrona nabywców timesharing’uw projekcie ustawy Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego” Przegląd Legislacyjny, t. I (2000): 22-58.
    Pokaż w Google Scholar

Downloads

Download data is not yet available.