
Na dostępność medycyny transplantacyjnej w poszczególnych krajach wpływa szereg czynników, wśród których wymienić należy chociażby śmiertelność w wypadkach drogowych, wysokość Produktu Krajowego Brutto per capita, wysokość sum przekazywanych na służbę zdrowia, ogólnospołeczne nastawienie do tej metody leczenia, przyjęte ustawodawstwo, w szczególności model wyrażania zgody na pobranie narządów post mortem, liczbę czynnie działających ośrodków transplantacyjnych i aktywnych koordynatorów transplantacyjnych oraz statystyki w zakresie przeprowadzania zabiegów z udziałem dawców żyjących. Niestety, podejmowane dotychczas próby zwiększenia dostępności materiału transplantacyjnego nie doprowadziły do widocznego skrócenia list oczekujących. Ogólnoświatowy, chroniczny niedobór narządów, tkanek i komórek, które można by przeszczepić zmusza więc do poszukiwania coraz to nowych rozwiązań, dzięki którym lista pacjentów oczekujących na przeszczepienie zmniejszy się. W artykule autorka poddaje pod rozwagę czy zwiększenie puli dostępnych transplantatów mogłoby nastąpić w efekcie wprowadzenia reguł pierwszeństwa w procedurze alokacji narządów.