Pasek boczny artykułu

Przesłane
2 czerwca 2020
Opublikowane
21 lipca 2021
Pobieranie
PDF
Statystyczny
Read Counter : 241 Pobieranie : 977

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Artykuł dotyczy możliwości stosowania instytucji recydywy specjalnej (art. 64 § 1 i 2 k.k.) w przypadku przestępstw rozciągniętych w czasie. Problem dotyczy przypadków, gdy 5-letni okres przedawnienia recydywy upływa przed zakończeniem takiego przestępstwa. W tekście przyjęto, że czas popełnienia tego czynu zabronionego obejmuje przedział czasowy od podjęcia pierwszego zachowania realizującego znamiona czynu karalnego do zakończenia ostatniego zachowania. W konsekwencji, rozpoczęcie popełnienia czynu zabronionego przed upływem terminu przedawnienia pozwala do sprawcy tego czynu stosować rozwiązania ustawowe przewidziane w art. 64 § 1 i 2 k.k. Nie jest decydujący moment zakończenia przestępstwa.

Słowa kluczowe

prawo karne czas popełnienia przestępstwa recydywa przedawnienie penal law time of committing crime recidivism prescription

Szczegóły artykułu

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Referencje

  1. Banasik Katarzyna, „Przestępstwa trwałe i delikty trwałe” Prokuratura i Prawo, nr 7-8 (2013): 94-107. https://pk.gov.pl/prokuratura/prokuratura--i-prawo/opublikowane-numery/rok-2013/numer-7-8-19/numer-7-8-10/.
  2. Błachnio Adam, „Przedawnienie karalności przestępstwa trwałego” Prokuratura i Prawo, nr 10 (2016): 47-56. https://pk.gov.pl/prokuratura/prokuratura-i-prawo/opublikowane-numery/rok-2016/numer-10-22/numer-10-22/.
  3. Charko Dariusz, „Glosa do postanowienia z 29 VI 2010, I KZP 7/10” Państwo i Prawo, nr 4 (2011): 132-136.
  4. Kardas Piotr, „Czyn ciągły i ciąg przestępstw”, [w:] System Prawa Karnego, t. IV, Nauka o przestępstwie. Wyłączenie i ograniczenie odpowiedzialności karnej, red. Lech Krzysztof Paprzycki. Warszawa: C. H. Beck, 2016.
  5. Kąkol Cezary, „Glosa do postanowienia SN z dnia 29 czerwca 2010 r., I KZP 7/10”, LEX 2011.
  6. Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz do artykułów 1-116, red. Michał Królikowski, Robert Zawłocki, Legalis 2017.
  7. Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, red. Jacek Giezek, LEX 2012.
  8. Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Cześć I. Komentarz do art. 1-52, red. Włodzimierz Wróbel, Andrzej Zoll, LEX 2016.
  9. Kodeks karny. Część ogólna. Tom I. Część II. Komentarz do art. 53-116, red. Włodzimierz Wróbel, Andrzej Zoll, LEX 2016.
  10. Kodeks karny. Część szczególna. Tom II. Część I. Komentarz do art. 117-211a red. Włodzimierz Wróbel, Andrzej Zoll, LEX 2017.
  11. Kodeks karny. Komentarz aktualizowany, red. Marek Mozgawa, LEX 2020.
  12. Kodeks karny. Komentarz, red. Alicja Grześkowiak, Krzysztof Wiak, Legalis 2019.
  13. Kodeks karny. Komentarz, red. Marian Filar, LEX 2016.
  14. Kodeks karny. Komentarz, red. Oktawia Górniok, LEX 2006.
  15. Kodeks karny. Komentarz, red. Ryszard Andrzej Stefański, Legalis 2020.
  16. Kodeks karny. Komentarz, red. Tadeusz Bojarski, LEX 2016.
  17. Kornak Magdalena, „Glosa do postanowienia SN z dnia 29 czerwca 2010 r., I KZP 7/10”, LEX 2010.
  18. Kulesza Jan, „Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. I KZP 7/10” Prokuratura i Prawo, nr 6 (2011): 164-173. https://pk.gov.pl/prokuratura/prokuratura-i-prawo/opublikowane-numery/rok-2011/numer-6-15/numer-6-10/.
  19. Kulik Marek, „Glosa do uchwały SN z dnia 29 października 2002 r., I KZP 30/02” Wojskowy Przegląd Prawniczy, nr 3 (2003): 141-145.
  20. Kulik Marek, „Glosa do wyroku SN z 24.10.2013 r. (III KK 311/13), LEX nr 1379928, Prawo w działaniu, t. XVIII (2014): 183-191. https://iws.gov.pl/wp-content/uploads/2018/09/Marek-Kulik-Glosa-do-wyroku-SN-z--dnia-24-października-2013-r.-III-KK-31113-269.pdf.
  21. Kulik Marek, Przedawnienie karalności i przedawnienie wykonania kary w polskim prawie karnym. Warszawa: C. H. Beck, 2014.
  22. Majewski Jarosław, „Zmiana ustawy karnej w czasie popełnienia czynu zabronionego” Palestra, nr 9-10 (2003): 21-32. https://palestra.pl/pl/czasopismo/wydanie/9-10-2003.
  23. Maraszek Magdalena, „Glosa do wyroku SN z dnia 29 września 2009 r., III KK/105/09”, LEX 2011.
  24. Marek Andrzej, „Kodeks karny. Komentarz”, LEX 2010.
  25. Nawrocki Mariusz, „Czas popełnienia niejednochwilowych czynów zabronionych de lege lata i de lege ferenda” Prawo w Działaniu, nr 37 (2019): 78-86. https://pwd.iws.gov.pl/wp-content/uploads/2019/03/M.-Nawroki-Czas-popełnienia-niejednochwilowych.pdf.
  26. Nawrocki Mariusz, „Glosa do wyroku Sądu Najwyższego z dnia 14 listopada 2016 r., sygn. III KK 273/16” Prokuratura i Prawo, nr 7-8 (2018): 274-287. https://pk.gov.pl/prokuratura/prokuratura-i-prawo/opublikowane-numery/rok-2018/numer-7-8-24/numer-7-8-2018/.
  27. Nawrocki Mariusz, „Przestępstwo trwałe w teorii i praktyce” Prokuratura i Prawo, nr 6 (2019): 24-39. https://pk.gov.pl/prokuratura/prokuratura--i-prawo/opublikowane-numery/rok-2019/numer-6-25/numer-6-2019/.
  28. Stefański Ryszard A., „Przegląd Uchwał Izby Karnej Sądu Najwyższego w zakresie prawa karnego materialnego, prawa karnego wykonawczego, prawa karnego skarbowego i prawa wykroczeń za 2010 r.” Wojskowy Przegląd Prawniczy, nr 1 (2011): 83-116.
  29. Tyszkiewicz Leon, „O przestępstwie trwałym i jego desygnatach”, [w:] W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, red. Leszek Leszczyński, Edwart Skrętowicz, Zbigniew Hołda. 359-366. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie- Skłodowskiej, 2005.
  30. Wróbel Włodzimierz, Zmiana normatywna i zasady intertemporalne w prawie karnym, LEX 2003.
  31. Zoll Andrzej, „Prawo karne – czyn ciągły a wiek sprawcy. Glosa do wyroku SN z dnia 29 września 2009 r., III KK 105/09” Orzecznictwo Sądów Polskich, nr 6 (2010): 468-470.