Pasek boczny artykułu

Przesłane
29 sierpnia 2022
Opublikowane
24 maja 2024
Pobieranie
pdf
Statystyczny
Read Counter : 99 Pobieranie : 89

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Autor analizuje orzeczenia Trybunały Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczą zasady traktowania, zakazu eksponowania w miejscu pracy wszelkich widocznych symboli religijnych, światopoglądowych i religijnych. Ustala, że wprowadzenie przez przedsiębiorców wewnętrznych regulacji prawnych, zakazujących noszenia w miejscu pracy widocznych symboli religijnych, światopoglądowych i politycznych nie jest być uważane za przypadki bezpośredniej dyskryminacji ze względu na wymienione wyżej kryteria: religie, światopogląd i politykę. Koniecznym warunkiem skuteczności wewnątrzzakładowej regulacji jest stosowanie jej przez pracodawców wobec pracowników w ogólny sposób i bez rozróżnienia. Odmienne pośrednie traktowanie zatrudnionych ze względu na religię i przekonania  religijnej, światopoglądowej jest uzasadnione zamiarem przedsiębiorcy prowadzenia wobec klientów i użytkowników jest przedsiębiorstwa polityki neutralności religijne, światopoglądowej i politycznej. Dyskryminacja pośrednia w sprawach religii, światopoglądu, polityki może być uzasadniona w miejscu pracy wtedy, gdy wprowadzone przez przedsiębiorcę zakazy zakazane wszelkie widoczne formy wyrażania przekonań religijnych, światopoglądowych i politycznych. Bezpośrednia dyskryminacja ze względu na religię, pogląd na świat i polityka może być przez pracodawcę sankcjonowana, gdy będzie bardziej rzucała się w oczy. Ustalając standardy ochrony wolności religijnej należy mieć na względzie możliwości korzystania z krajowych, korzystniejszych od Unijnych przepisów ochrony wolności religijnej.


 

Słowa kluczowe

dopuszczalność noszenia w miejscu pracy symboli religijnych dyskryminacja bezpośrednia i pośrednia polityka religia światopogląd polityka neutralności wewnętrzne reguły zakładu pracy zakazy noszenia w pracy chust islamskich

Szczegóły artykułu

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Referencje

  1. Calderwood Norton Jane, Freedom of Religious Organizations. Oxford: Oxford University Press, 2016.
  2. Chakim M. Lutfi, „The Margin of Appreciation and Freedom of Religion: Assessing Standards of the European Court of Human Rights” The International Journal of Human Rights, nr 6 (2020): 850-867.
  3. Classen Claus Ditier, „Das kirchliche Arbeitsrecht unter europäischem Druck – Anmerkungen zu den Urteilen des EuGH (jeweils GK) vom 17 April 2018 in der Rs. C-414/16 (Egenberger) und vom 11 September 2018 in der Rs. C-68/17 (IR)” Europarecht, (2018): 752-767.
  4. Chalkiadaki Vasiliki, „L’Affaire du Foulard Islamique a l'Ecole: L'ecole Laique en Crise” Freiburg Law Students Journal, (2010).
  5. Cloots Elke, „Safe harbour or open sea for corporate headscarf bans? Achbita and Bougnaoui” Common Market Law Review, t. LV (2018): 589-624.
  6. Cranmer Frank, „Hijabs in the CJEU again: SCRL” Law & Religion UK, 14 października 2022. https://lawandreligionuk.com/2022/10/14/hijabs-in-the-cjeu-again-scrl/.
  7. Greiner Stefan, „Kirchliche Loyalitätsobliegenheiten nach dem, ‘IR’-Urteil des EuGH” Neue Zeitschrift für Arbeitsrecht, (2018): 1289-1294.
  8. Howard Erica, „Islamic Headscarves and the CJEU: Achbita and Bougnaoui” Maastricht Journal of European and Comparative Law, t. III (2017): 348-366.
  9. Evelyn Ellis, Philippa Watson, EU Anti-Discrimination Law, 2nd ed. Oxford: Oxford University Press, 2012.
  10. Keuchenius Anna, „Intersectionality on the go: The Diffusion of Black Feminist Knowledge Across Disciplinary and Geographical Borders” British Journal of Sociology, nr 2 (2021): 360-378.
  11. Laborde Christine, „State Paternalism and Religious Dress Code” International Journal of Constitutional Law, (2012): 398-410.
  12. Loenen Titia, „In search of an EU approach to headscarf bans: where to go after Achbita and Bougnaoui?” Review of European Administrative Law, nr 2 (2017): 47-73.
  13. O'Sullivan Michael, „Religion, Modernity, and Democracy in Central Europe: Toward a Gendered History of Twentieth-Century Catholicism” Central European History, 4 (2019): 713-730.
  14. Radford Reuther R., „Sexism and Misogyny in the Christian Tradition: Liberating Alternatives” Buddhist-Christian Studies, nr 1 (2014): 83-94.
  15. Rivers Julian, The Law of Organized Religions: Between Establishment and Secularism. Oxford: Oxford University Press, 2010.
  16. Ronline TCL, „The False Neutrality of Anti-Intersectional Interpretation” Trinity College Law Review. https://trynitycollegelawreview.org.
  17. Salem Sara, „Feminist Critique and Islamic Feminism: The Question of Intersectionality” The Postcolonial Journal, (2013).
  18. Seedat Fatima, „Islam, Feminism, and Islamic Feminism: Between Inadequacy and Inevitability” Journal of Feminist Studies in Religion, t. XXIX (2013): 25-45.
  19. Thiel Marcus, Understanding Diversity In The European Integration Project. London: Palgrave Macmillan, 2009.
  20. Weiler Joseph H.H., „Je sui Achbita: à propos d’un arrêt de la Cour de justice de l’ Union européenne sur le hijab mudulman (CJUE 14 mars 2017, aff. C-157/15” Revue trimestrielle de droit européen, (2019): 85-104.
  21. Zuther David Antonio, „The Headscarf Debate Returns to Luxembourg. A Second Chance for Religious Freedom?” LSE Law Review, nr 1 (2021). https://lawreview.lse.ac.uk.