
Teoria racjonalnego prawodawcy zakłada normatywność tekstu prawnego. W praktyce przebiera to jednak specyficzną konkretyzację: o normatywnym charakterze sensu stricto części zasadniczej (artykułowanej) aktu normatywnego oraz o nienormatywnym charakterze sensu stricto części niezasadniczej (nieartykułowanej) aktu normatywnego. Autor przedstawia szereg argumentów teoretycznoprawnych, legislacyjnych oraz konstytucyjnych zmuszających do modyfikacji tego założenia. Cały tekst prawny ma charakter normatywny. Modelowo wyraża się to w normatywności sensu stricto. A więc każda część tekstu prawnego może i wysłowia normy generalno-abstrakcyjne. Dotyczy to tak części zasadniczej, jak i części niezasadniczej, w tym wstępu czy załączników. Dlatego możemy mówić o domniemaniu normatywności sensu stricto całego tekstu prawnego. Jest to jednak domniemanie możliwe do uchylenia.