Pasek boczny artykułu

Przesłane
12 lutego 2021
Opublikowane
10 lipca 2023
Pobieranie
pdf
Statystyczny
Read Counter : 139 Pobieranie : 59

Treść głównego artykułu

Abstrakt

Obecnie znak towarowy – oprócz przekazywania informacji o pochodzeniu towaru lub usługi - to także pewien rodzaj ekspresji przedsiębiorcy. Dlatego też zaczął on być postrzegany w kategoriach wypowiedzi komercyjnej. Jednakże wolność tworzenia znaków towarowych zgłaszanych do rejestracji nie ma charakteru absolutnego. W prawie amerykańskim takim swoistym ograniczeniem był zakaz rejestracji oznaczeń niemoralnych, skandalicznych i obraźliwych zawarty w art. 15 U.S.C. § 1052a federalnej ustawy Lanham Act. Przepis ten rodził liczne wątpliwości interpretacyjne zarówno w orzecznictwie, jak i wśród przedstawicieli doktryny. Wątpliwości te dotyczyły w szczególności zgodności tej przeszkody rejestracyjnej z klauzulą wolności słowa wyrażoną w I Poprawce do Konstytucji USA. Wolność wypowiedzi na gruncie prawa amerykańskiego jest definiowana niezwykle szeroko. W związku z tym, postrzeganie znaku towarowego jako formy wypowiedzi zrodziło pytania o granice wolności takiej wypowiedzi oraz o zakres dopuszczalnej ingerencji państwa w tym przedmiocie. Z pozoru sprawę tę definitywnie zakończył Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych, który w ostatnich latach orzekł o niekonstytucyjności art. 15 U.S.C. § 1052a Lanham Act. Mimo to zdaje się, że wydane przez Sąd Najwyższy USA orzeczenia – choć zgodne z amerykańskim duchem wolności i jej normatywnym ujęciem – nie tylko nie zamykają rozgorzałej dyskusji, ale otwierają kolejne płaszczyzny do jej prowadzenia.

Słowa kluczowe

znak towarowy, wypowiedź komercyjna, wolność wypowiedzi, Lanham Act, Pierwsza Poprawka trademark, commercial speech, freedom of speech, Lanham Act, First Amendment

Szczegóły artykułu

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Referencje

  1. Abdel-Khalik Jasmine, „To Live in In-»Fame«-Y: Reconceiving Scandalous Marks as Analogous to Famous Marks” Cardozo Arts & Entertainment Law Journal, 25 (2007): 174-236.
  2. Baird R. Stephen, „Moral Intervention in the Trademark Arena: Banning theRegistration of Scandalous and Immoral Trademarks” Trademark Reporter, 83 (1993): 661-800.
  3. Blankenship G. Justin, „The Cancellation of Redskins as a Disparaging Trademark: Is Federal Trademark Law an Appropriate Solution for Words that Offend” University of Colorado Law Review, nr 2 (2001): 415-458.
  4. Bolen Christopher, Richard J. Caira, Jason S. Wood, „When Scandal Becomes Vogue: the Registrability of Sexual References in Trademark and Protection of Trademarks from Tarnishment in Sexual Contexts” The Journal of Law and Technology, 39 (1998-1999): 435-471.
  5. Carpenter M. Megan, Mary Garner, „NsFw: An Empirical Study of Scandalous Trademarks” Cardozo Arts & Entertainment Law Journal, nr 2 (2015): 321-365.
  6. Carpenter M. Megan, Kathryn T. Murphy, „Calling Bulls**t on the Lanham Act: The 2(a) Bar for Immoral, Scandalous, and Disparaging Marks” University of Louisville Law Review, 49 (2011): 465-483.
  7. Davis H. Theodore, „Registration of Scandalous, Immoral, and Disparaging Matter Under Section 2(a) of the Lanham Act: Can One Man’s Vulgarity Be Another’s Registered Trademark?” Ohio State Law Journal, 54 (1993): 332-401.
  8. Dzidziuszko-Rościszewska Anna, „Obsceniczność w świetle I Poprawki do Konstytucji usa” Politeja, nr 13 (2010): 229-240.
  9. Farber A. Daniel, „Commercial Speech and First Amendment Theory”, Northwestern University Law Review, nr 3 (1979): 372-408.
  10. Gilson LaLonde Anne, Jerome Gilson, „Trademarks Laid Bare: Marks That May Be Scandalous and Immoral” The Trademark Reporter, nr 5 (2011): 1476-1545.
  11. Kozinski Alex, Stuart Banner, „Who’s Afraid of Commercial Speech?” Virginia Law Review, nr 4 (1990): 627-653.
  12. https://doi.org/10.2307/1073208.
  13. Lefstin Jeffrey, „Does the First Amendment Bar Cancellation of redskiNs” Stanford Law Review, nr 3 (2000): 665-708.
  14. https://doi.org/10.2307/1229475.
  15. O’Sullivan Sophia, „Scandalous Trademarks in Australia and The United States: Constitutional Validity, Uncertainty and Inconsistency” Perth International Law Journal, 3 (2018): 10-18.
  16. Pace A. Kimberly, „The Washington Redskins Case and the Doctrine of Disparagement: How Politically Correct Must a Trademark Be?” Pepperdine Law Rewiev, nr 1 (1994): 7-57.
  17. Reiter B. Jendi, „Redskins and Scarlet Letters: Why Immoral and Scandalous Trademarks Should Be Federally Registrable” Federal Circuit Bar Journal, nr 3 (1976): 191-210.
  18. Shiffrin Steven, „Government Speech” UCLA Law Review, nr 3 (1980): 566-653.
  19. Skrzydło Jacek, Wolność słowa w orzecznictwie Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych i Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Analiza porównawcza. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2013.
  20. Snoddon M. Emily, „Clarifying Vagueness: Rethinking the Supreme Court’s Vagueness Doctrine” University of Chicago Law Review, nr 8 (2019): 2302-2353.
  21. Snow Ned, „Denying Trademark for Scandalous Speech” UC Davis Law Review, 51 (2018): 2331-2369.
  22. Tokarczyk Roman, Prawo amerykańskie. Warszawa: Wolters Kluwer, 2007.
  23. Tushnet Rebecca, „The First Amendment Walks into a Bar: Trademark Registration and Free Speech” Notre Dame Law Review, nr 1 (2016): 381-426.
  24. Wallace R. John, „Discriminatory & Disparaging Team Names, Logos & Mascots: Race Workable Challenges & the Misapplication of the Doctrine of Laches” Rutgers & the Law Review, nr 1 (2011): 203-242.