Treść głównego artykułu

Abstrakt

Artykuł przedstawia problematykę związaną z realizacją prawa do obrony w postępowaniu dyscyplinarnym żołnierzy w perspektywie norm ustawy o obronie Ojczyzny. Analizie zostały poddane kwestie zakresu akcji obrończej, treści materialnego prawa do obrony w tym m. in. prawa do odmowy wyjaśnień, a także formalnego prawa do obrony. Prowadzone rozważania zostały oparte o metodę dogmatyczno-prawną.

Słowa kluczowe

żołnierz, postępowanie dyscyplinarne, obrona ojczyzny, prawo do obrony, obronność soldier, disciplinary proceedings, defense of the Homeland, right to defense, defense

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Bojańczyk Antoni, „Czy obrońca może działać na korzyść oskarżonego nawet wbrew jego wyraźniej objawionej woli?” Palestra, nr 56 (2012): 224228.
  2. Chochowska Anna, „Liability of a lawyer and Legal Adviser for Breaching Principles of Professional Ethics” International Journal of Legal Studies, nr 4 (2018): 6776.
  3. Cieślak Marian, „Sytuacja prawna obrońcy w świetle najnowszego ustawodawstwa polskiego”, Palestra, nr 8 (1969): 3044.
  4. Cieślak Marian, Polska procedura karna. Podstawowe założenia teoretyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971.
  5. Daszkiewicz Wiesław, „Kumulacja ról obrońcy i pełnomocnika w procesie karnym” Palestra, nr 3 (1968): 4661.
  6. Eichstaedt Krzysztof, „Komentarz do art. 77”, [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Dariusz Świecki. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2023, LEX/el.
  7. Grzegorczyk Tomasz, Obrońca w postępowaniu przygotowawczym. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 1988.
  8. Janusz-Pohl Barbara, „Inicjatywa dowodowa – rozważania w kontekście modelu poznania w postępowaniu dyscyplinarnym wobec policjantów”, [w:] Dowody w postępowaniu dyscyplinarnym w służbach mundurowych. IX Seminarium prawnicze z cyklu „Odpowiedzialność́ dyscyplinarna w służbach mundurowych”, red. Barbara JanuszPohl, Beata R óżniakKrzeszewska. 5672. Piła: Szkoła Policji w Pile sWPs Uniwersytet Humanistycznospołeczny, 2020.
  9. Klejnowska Monika, „Przyznanie się oskarżonego do czynu, a przyznanie się do winy” Palestra, nr 56 (2005): 7486.
  10. Kruszyński Piotr, „Granice legalności działania obrońcy w procesie karnym” Państwo i Prawo, nr 4 (1989): 6673.
  11. Kulesza Cezary, „Skutki nieefektywnej reprezentacji procesowej oskarżonego w postępowaniu karnym – standard europejski i prawo polskie”, [w:] Skutki czynności procesowych w świetle standardów europejskich, red. Damian Gil. 7492. Lublin: Wydawnictwo KUL, 2014.
  12. Łyczywek Roman, Adwokat jako obrońca w polskim procesie karnym. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1989.
  13. Pohl Łukasz, „Składanie nieprawdziwych wyjaśnień przez oskarżonego w polskim postępowaniu karnym – szkic teoretycznoprawny” Prokuratura i Prawo, nr 6 (2006): 3844.
  14. Pohl Łukasz, „W sprawie wyjaśnień oskarżonego w polskim postępowaniu karnym – odpowiedź”, [w:] Aktualne problemy prawa karnego. Księga pamiątkowa z okazji jubileuszu 70 urodzin Prof. A. J. Szwarca, red. Tomasz Sokołowski, Łukasz Pohl i Robert Zawłocki. 485 i nast. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2009.
  15. Waltoś Stanisław, Naczelne zasady procesu karnego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze PWN, 1999.
  16. Wiliński Paweł, Zaniechanie do obrony w polskim prawie karnym. Kraków: Zakamycze, 2006.
  17. Wiliński Paweł, „Składanie nieprawdziwych wyjaśnień w postępowaniu karnym – artykuł polemiczny” Prokuratura i Prawo, nr 2 (2007): 7075.
  18. Wiliński Paweł, „Zasada prawa do obrony”, [w:] System Prawa Karnego Procesowego. Zasady Procesu Karnego, t. III, cz. 2, red. Piotr Hoffmański. 14711558. Warszawa: Wolters Kluwer, 2014.