Treść głównego artykułu

Abstrakt

Pracownicy szczególnie chronieni są wyjątkowo narażeni na rozwiązanie stosunków pracy. Z tego powodu niezwykle istotne jest przyznanie im szerszej gwarancji zatrudnienia w przepisach nie tylko materialnego, ale także procesowego prawa pracy. Klauzulę zasad współżycia społecznego, zwłaszcza w stosunku do tych pracowników, należy stosować niezwykle ostrożnie tj. mając na uwadze wszystkie okoliczności konkretnego przypadku, a także zakorzenioną w tradycji regułę tzw. „czystych rąk”. Z kolei wprowadzenie do systemu prawa procesowego art. 755 ⁵ kodeksu postępowania cywilnego w postaci zabezpieczenia roszczeń pracownika szczególnie chronionego, poprzez zobowiązanie pracodawcy do jego zatrudnienia aż do prawomocnego zakończenia postępowania, rodzi pytanie o bardzo ograniczony zakres kompetencji sądu w przypadku obligatoryjności jego orzeczenia. Na tle tej nowej regulacji powstał także problem kształtu tego stosunku pracy, możliwości jego zmiany oraz wiążących się z tym konsekwencji w zakresie uprawnień i obowiązków pracownika i pracodawcy.

Słowa kluczowe

roszczenia pracowników szczególnie chronionych, zasady współżycia społecznego, tymczasowe zabezpieczenie, zabezpieczenie roszczeń przez nakaz dalszego zatrudnienia do uprawomocnienia się wyroku claims of particularly protected employees, principles of social coexistence, interim relief, securing the claims by order to continue employment until the judgement becomes valid

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Baran Krzysztof Wojciech, „O zabezpieczeniu roszczeń pracowników szczególnie chronionych w trybie art. 755 ⁵ kodeksu postępowania cywilnego w razie wypowiedzenia albo rozwiązania stosunku pracy przez pracodawcę” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 10 (2023): 19-24. DOI: 10.33226/0032-6186.2023.10.4
  2. Gołaczyński Jacek, Zbigniew Woźniak, „12. Właściwość sądu”, [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Postępowanie zabezpieczające, red. Jacek Gołaczyński. 37-39. Warszawa: Wolters Kluwer, 2021.
  3. Jaśkowski Kazimierz, Eliza Maniewska, „Tymczasowe przywrócenie pracownika do pracy (art. 477² § 2 k.p.c.)” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 9 (2020): 15-23. doi: 10.33226/0032-6186.2020.9.3.
  4. Maniewska Eliza, „Art. 8 k.p. (z orzecznictwa Sądu Najwyższego)” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 10 (2011): 37-38.
  5. Maniewska Eliza, „Konflikt zwolnionego pracownika z kierownictwem zakładu pracy lub współpracownikami jako przesłanka zasadzenia odszkodowania w miejsce dochodzonego w pozwie przywrócenia do pracy” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 9 (2023): 61-63. doi: 10.33226/0032-6186.2023.9.8.
  6. Piaskowska Olga Maria, „Komentarz do art. 191¹ Kodeksu postępowania cywilnego”, [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, Art. 1-505(39), t. I, red. Olga Maria Piaskowska. LEX/el. 2024.
  7. Rycak Artur, „§27.Szczególna ochrona trwałości stosunku pracy”, [w:] Prawo pracy, wyd. 5, red. Jakub Stelina. 205-210. Warszawa: C.H. Beck, 2020.
  8. Zarzycki Maciej, „Problematyczne konsekwencje rozszerzenia roszczenia o przywrócenie do pracy” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 1 (2024): 45-53. doi: 10.33226/0032-6186.2024.1.6.
  9. Żywolewska Katarzyna, „Obowiązek dalszego zatrudniania pracownika przywróconego do pracy do czasu prawomocnego zakończenia postępowania po nowelizacji art. 477² § 2 k.p.c. – wybrane problemy” Praca i Zabezpieczenie Społeczne, nr 1 (2020): 25-31. doi: 10.33226/0032-6186.2020.1.4.