Prapoczątki prawa energii jądrowej w Polsce. Ustawodawstwo II Rzeczypospolitej

Abstrakt

W związku z rozwojem w Polsce energetyki jądrowej na znaczeniu zyskują zagadnienia prawa energii jądrowej. Staje się ono coraz ważniejsze zarówno dla praktyków prawa, jako obszar działalności gospodarczej, jak i dla teoretyków, jako wyłaniający się, nowy przedmiot badań w naukach prawnych. O ile większość powstających w Polsce opracowań koncentruje się, co zrozumiałe, na współczesności, to brakuje w dyskursie naukowym odniesień do początków rozwoju tego szczególnego obszaru prawa. Próbą wypełnienia tej luki jest niniejszy artykuł sięgający do czasów II Rzeczypospolitej – okresu, w którym w Polsce na szerszą skalę w medycynie i przemyśle, rozpoczęto stosowanie nowej zdobyczy nauki i techniki – promieniowania jonizującego. Celem artykułu jest zbadanie czy w ówczesnej Polsce istniały powszechnie obowiązujące przepisy dotyczące wykorzystywanie promieniowania jonizującego i energii jądrowej oraz w jakim stopniu regulowały tę materię. Omówiono w nim całokształt ówczesnego, polskiego prawodawstwa  w tym zakresie. W szczególności omówiono pierwsze przepisy z obszaru ochrony radiologicznej, a także z dziedzin takich jak wykorzystanie aparatów rentgenowskich w ochronie zdrowia, prawo pracy i ubezpieczeń społecznych, prawo celne, prawo górnicze oraz współcześnie rozumiana promocja energii jądrowej. Choć ówczesne przepisy były nieliczne i nie tworzyły spójnego systemu, to stanowiły one swoisty punkt wyjścia do szerszej działalności prawotwórczej państwa w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych dwudziestego wieku.