Celem artykułu jest rozważenie pojęcia naruszenia prawa jako głównej przesłanki odpowiedzialności deliktowej organu administracji publicznej przy wykonywaniu czynności kontrolnych. Poniższe rozważania nakierowane są zatem na ustalenie relacji między ogólnym uregulowaniem przewidzianym w art. 417 k.c. i prima facie bardziej szczegółowym art. 46 ust. 1 i 2 ustawy – Prawo przedsiębiorców. Analiza wskazuje, że ten ostatni przepis należy traktować jedynie jako odesłanie do powołanego przepisu kodeksu cywilnego. Prowadzi to jednak do pytania o interpretację niezgodności z prawem w świetle art. 417 k.c. Zgodnie z przeważającym stanowiskiem niezgodność z prawem w rozumieniu tego przepisu należy ujmować jako naruszenie prawa pozytywnego. Nie obejmuje ona natomiast naruszenia norm postępowania wyprowadzonych z innych źródeł, takich jak zasady współżycia społecznego lub dobre obyczaje. W rezultacie wydaje się, że przedsiębiorca korzysta ze stosunkowo wąskiego zakresu ochrony przed niezgodnym z prawem wykonywaniem czynności kontrolnych. W artykule opowiedziano się za położeniem większego nacisku na normy-zasady zamiast koncentrowania się głównie na tzw. zwykłych normach odnoszących się do rozważanych czynności. Taka perspektywa może pozytywnie wpłynąć na ochronę przedsiębiorców w ramach obecnej interpretacji niezgodności z prawem, o której mowa w art. 417 k.c.