Rozwój technologii opartych na sztucznej inteligencji (SI), aczkolwiek z jednej strony nieunikniony i łączący się z wieloma pozytywnymi aspektami, wiąże się także z powstaniem zagrożeń dla ochrony praw człowieka. Zagrożeniom tym starają się wychodzić naprzeciw różne inicjatywy prawodawcze, podejmowane obecnie zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Najbardziej zaawansowane prace, jeśli chodzi o tworzenie norm dotyczących SI w kontekście praw człowieka prowadzone są na poziomie międzynarodowym w ramach dwóch organizacji międzynarodowych o charakterze regionalnym – Unii Europejskiej (UE) i Rady Europy (RE). Celem tego opracowania jest podjęcie próby odpowiedzi na pytania o to, jak najbardziej obecnie zaawansowane regulacje w sferze prawa międzynarodowego tworzone w UE oraz RE, a także orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka (ETPC) podchodzą do zagadnienia zagrożeń dla praw jednostki stwarzanych przez rozwój technologii opartych na sztucznej inteligencji. Po dokonaniu charakterystyki tych regulacji tworzonych w ramach tych organizacji, dokonana została analiza wybranych orzeczeń ETPC związanych są ze zjawiskiem SI. Problemy badawcze związane z prowadzoną w tym opracowaniu analizą wiążą się w szczególności ze wskazaniem różnic oraz podobieństw pomiędzy ocenianymi standardami dotyczącymi technologii wykorzystujących SI w kontekście zagrożeń jakie stwarzają dla praw jednostki oraz ich znaczeniem w przyszłości.