Treść głównego artykułu

Abstrakt

Współczesna praktyka medyczna jest nie tylko kwestią medyczną, lecz także prawno-filozoficzną. Samorząd lekarski odgrywa kluczową rolę w regulowaniu praktyki medycznej. Niniejszy artykuł analizuje rolę samorządu lekarskiego z perspektywy prawa i filozofii medycyny. Autonomia zawodowa lekarzy jest kluczowym elementem praktyki medycznej, wpływającym, na jakość opieki zdrowotnej oraz zaufanie społeczne do zawodu lekarza. Opracowanie wskazuje, w jaki sposób autonomia zawodowa lekarzy jest kształtowana oraz jaką rolę odgrywa samorząd zawodowy w utrzymaniu tej autonomii, z uwzględnieniem aspektów prawnych i filozoficznych.

Słowa kluczowe

lekarz, samorząd zawodowy, autonomia, etyka doctor, professional self-government, autonomy, ethics

Szczegóły artykułu

Referencje

  1. Berezowski Jakub, Przemysław Malinowski, Ustawa o izbach lekarskich. Komentarz. Warszawa: Lexis Nexis, 2013, LEX.
  2. Brzeziński Tadeusz, Historia medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014.
  3. Czarnecki Paweł, „Specyfika postępowania w sprawach dotyczących odpowiedzialności zawodowej w prawie medycznym”, [w:] Odpowiedzialność publicznoprawna. System Prawa Medycznego, t. VI, red. Agnieszka Barczak-Oplustil, Tomasz Sroka. Warszawa: C. H. Beck, 2023.
  4. Domosławski Zbigniew, Wprowadzenie do medycyny. Jelenia Góra: Wydawnictwo Kolegium Karkonoskie Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa, 2007.
  5. Durkheim Emil, O podziale pracy społecznej, tłum. Krzysztof Wakar. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999.
  6. Gajda Zdzisław, Historia medycyny dla każdego. Warszawa: Wydawnictwo Fronda, 2021.
  7. Helios Joanna, „Rola deontologii weterynaryjnej” Acta Universitatis Wratislaviensis. Przegląd Prawa i Administracji, nr 3759 (2017): 127-139.
  8. Herbut Józef, Leksykon filozofii klasycznej. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1997.
  9. Herodot, Dzieje, tłum. Seweryn Hammer Warszawa: Czytelnik, 2020.
  10. Iwaszczyn Jan, „Autonomia pacjenta w kontekście opieki paliatywnej”, [w:] Od autonomii osoby do autonomii pacjenta, red. Grzegorz Hołub, Piotr Duchliński, Tadeusz Biesaga Kraków: Wydawnictwo Św. Stanisława BM, 2013.
  11. Karkowska Dorota, Zawody medyczne. Warszawa: Wydawnictwo Wolters Kluwer, 2012.
  12. Manteuffel Tadeusz, Historia Powszechna. Średniowiecze. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
  13. Metwaly Ahmed M., Mohammed M. Ghoneim, Ibrahim. H. Eissa „Traditional Ancient Egyptian Medicine” Saudi Journal of Biological Sciences, nr 28(10) (2021): 5832. doi: 10.1016/j.sjbs.2021.06.044.
  14. Nasierowski Tadeusz, Świat lekarski w Polsce II poł. XIX w. – I poł. XX w.) Idee, postawy, konflikty. Warszawa: Okręgowa Izba Lekarska, 1992.
  15. Sarnecki Paweł, „Pojęcie zawodu zaufania publicznego”, [w:] Konstytucja – wybory – parlament: studia ofiarowane Zdzisławowi Jaroszowi, red. Lech Garlicki Wydawnictwo Liber, 2000.
  16. Seyda Bronisław, Dzieje medycyny w zarysie. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1977.
  17. Skrzydło Wiesław, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, wyd. 7. Warszawa: Wolters Kluwer, 2013 art. 17.
  18. Skrzypczak Jędrzej, „Kompetencje samorządu zawodowego lekarzy w zakresie odpowiedzialności zawodowej w Polsce” Przegląd Politologiczny, nr 4 (2011): 95-108. https://doi.org/10.14746/pp.2011.16.4.8.
  19. Supady Jerzy, „Medycyna starożytnej Mezopotamii” Health Promotion & Physical Activity, nr 3 (2019): 154-166.
  20. Szumowski Władysław, Historia medycyny filozoficznie ujęta. Warszawa: Wydawnictwo Marek Derewiecki, 1961.
  21. Szydło Marek, „Art. 17 Konstytucja RP”, [w:] Konstytucja RP, t. I, Komentarz do art. 1-86, red. Marek Safjan, Leszek Bosek. Warszawa: C. H. Beck, 2016.