Problematyka właściwego tworzenia, z perspektywy zasady demokratycznego państwa prawnego, aktów ustawowych dotyczących służb specjalnych, staje się problemem naukowo ciekawym, nakierowanym na wyznaczenie swoistego balansu pomiędzy dwoma konstytucyjnymi wartościami tj. zapewnieniem właściwego poziomu bezpieczeństwa państwa oraz poszanowania praw i wolności obywatelskich. Zagadnienie jest tym bardziej interesujące w Polsce, z uwagi na miejsce i rolę służb specjalnych PRL w systemie komunistycznym i wytworzony w skutku pejoratywny obraz tych służb w społeczeństwie. Jedną z dróg do zmian tego obrazu, stała się działalność ustawodawcza nakierowana na ukształtowanie przepisów ustrojowych i pragmatycznych ich dotyczących, w sposób zgodny w kierunkami wyznaczonymi Konstytucją RP z 1997 r., jako służb służących temu społeczeństwu z poszanowaniem zasad i praw podstawowych. Podjęte w artykule rozważania koncentrują się na opisie tych zjawisk.