Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
logo czasopisma

Artykuły

Nr 4 (38) (2021)

Intencjonalizm, wyrafinowany tekstualizm i nowa teoretyczna koncepcja normy prawnej

DOI
https://doi.org/10.36128/priw.vi38.287
Przesłane
22 kwietnia 2021
Opublikowane
06.01.2022

Abstrakt

Celem opracowania jest ukazanie słabych punktów koncepcji normy prawnej będącej fundamentalnym założeniem derywacyjnej koncepcji wykładni (zwłaszcza, jeśli założenie to jest od niej oderwane), oraz próba sformułowania takiej jej koncepcji, która uwzględnia i podkreśla fakt, że prawnicy nie tylko dekodują normę z tekstu prawnego, ale także w pewnym zakresie ją kształtują. Teoretyczną perspektywą, która została wykorzystana dla celów artykułu, jest przede wszystkim intencjonalizm. W związku z tym, w opracowaniu autor uwzględnia niedawno zaproponowane w piśmiennictwie ujęcie normy prawnej, które jest częścią koncepcji teoretycznoprawnej nazwanej ,,wyrafinowanym tekstualizmem” – jako prima facie oparte na twierdzeniach konkurencyjnych, w punkcie wyjścia konfrontując te dwa podejścia.

Bibliografia

  1. Bielska-Brodziak Agnieszka, „O rodzajach argumentów interpretacyjnych”, [w:] Dyskrecjonalność w prawie, red. Wiesław Staśkiewicz, Tomasz Stawecki. 326-335. Warszawa: Lexis Nexis, 2010.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  2. Bielska-Brodziak Agnieszka, Śladami prawodawcy faktycznego. Materiały legislacyjne jako narzędzie wykładni prawa. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2017.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  3. Bielska-Brodziak Agnieszka, Tobor Zygmunt, „Słowniki a interpretacja tekstów prawnych” Państwo i Prawo, nr 5 (2007): 20-33.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  4. Błachut Michał, Jacek Kaczor, „Typy uzasadnień obowiązywania zasad techniki prawodawczej w polskim porządku prawnym” Folia Iuridica Wratislaviensis, nr 2 (2012): 53-64.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  5. Bronk Andrzej, Rozumienie. Dzieje. Język. Filozoficzna hermeneutyka H.–G. Gadamera. Lublin: RW KUL, 1988.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  6. Choduń Agnieszka, Maciej Zieliński, „Uzasadnianie twierdzeń interpretacyjnych z perspektywy derywacyjnej koncepcji wykładni prawa” Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, nr 2 (2020): 7-19.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  7. Cyrul Wojciech, Wpływ procesów komunikacyjnych na praktykę tworzenia i stosowania prawa. Warszawa: Wolters Kluwer, 2012.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  8. Fish Stanley, „Zmiana”, przeł. Krzysztof Abriszewski, [w:] Stanley Fish, Interpretacja, retoryka, polityka. Eseje wybrane, red. Andrzej Szahaj. 251-276. Kraków: Universitas, 2002.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  9. Gołąb Stanisław, „Ustrój sądów cywilnych”, [w:] Prawa Państwa Polskiego, red. Władysław Leopold Jaworski. Kraków: Krakowska Spółka Wydawnicza, 1922.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  10. Grabowski Andrzej, „Postpozytywizm na tropie Świętego Graala? Odpowiedź na krytykę Tomasza Pietrzykowskiego” Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, nr 1 (2010): 78-90.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  11. Grzybowski Tomasz, „Jednolitość orzecznictwa a paradygmat interpretacyjny (ze szczególnym uwzględnieniem zasady clara non sunt interpretanda)” Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, nr 2 (2013): 25-37.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  12. Grzybowski Tomasz, „Konkluzywność argumentacji konstytucyjnej jako kryterium oceny prawotwórstwa interpretacyjnego” Przegląd Konstytucyjny, nr 3 (2017): 50-79.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  13. Hołub Jarosław, „Pytania prejudycjalne do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości” Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia, vol. XIV (2007): 75-87.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  14. Kanarek Beata, Maciej Zieliński, „Porządkująca faza wykładni prawa” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, z. 3 (2001): 1-12.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  15. Kozak Artur, Granice prawniczej władzy dyskrecjonalnej. Wrocław: Kolonia Limited, 2002.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  16. Lang Wiesław, „Zasada clara non sunt interpretanda w kontekście zasady ignorantia iuris nocet oraz zasady zaufania obywateli do prawa”, [w:] Polska kultura prawna a proces integracji europejskiej, red. Sławomira Wronkowska 169-183. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze, 2005.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  17. Leszczyński Leszek, „Jednolitość orzecznictwa jako wartość stosowania prawa”, [w:] Studia i Analizy Sądu Najwyższego. Materiały Naukowe – „Jednolitość orzecznictwa. Standard – instrumenty – praktyka”, red. Mateusz Grochowski, Michał Raczkowski, Sławomir Żółtek. 9-20. Warszawa: Biuro Studiów i Analiz Sądu Najwyższego, 2015.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  18. Longchamps de Bérier Franciszek, Z problemów poznania prawa. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  19. Malewska-Szałygin Anna, „Tradycja stosowania pojęcia dyskurs i jego przydatność w antropologii współczesności” Etnografia Polska, z. 1-2 (2004): 81-97.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  20. Marcisz-Dynia Anna, „Rola pytań prawnych w pośrednim dostępie obywateli Unii Europejskiej do Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu” Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego – seria prawnicza, z. 91 (2016): 116-129.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  21. Matczak Marcin, Imperium tekstu. Prawo jako postulowanie i urzeczywistnianie świata możliwego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, 2019.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  22. Noińska Marta, „O źródłach wieloznaczności pojęcia dyskurs w językoznawstwie (na materiale języków polskiego, rosyjskiego i angielskiego)” Progress. Journal of Young Researchers, nr 2 (2017): 72-82.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  23. Nowacki Józef, Przepis prawny a norma prawna. Katowice: Uniwersytet Śląski, 1988.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  24. Nowicki Damian, „Miejsce orzeczeń interpretacyjnych w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego” Państwo i Prawo, nr 10 (2012): 48-61.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  25. Piekarczyk Sławomir, „Notariusz jako niemy audytor zinstytucjonalizowanego dialogu prawnego”, [w:] Prawo i polityka w sferze publicznej. Perspektywa wewnętrzna, red. Paweł Jabłoński, Jacek Kaczor, Maciej Pichlak. 181-196. Wrocław: Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, 2017.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  26. Piekarczyk Sławomir, „Pewność prawa – wartość rozwinięta w dialogu konstytucyjnym a pewność norm ustawy zasadniczej. Rozważania w kontekście praw człowieka”, [w:] Ochrona praw człowieka w wymiarze uniwersalnym. Aksjologia – instytucje – nowe wyzwania – praktyka (t. I), red. Jerzy Jaskiernia, Kamil Spryszak. 97-113. Toruń: Adam Marszałek, 2017.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  27. Pietrzykowski Tomasz, Naturalizm i granice nauk prawnych. Esej z metodologii prawoznawstwa. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2017.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  28. Płeszka Krzysztof, Uzasadnienie decyzji interpretacyjnych przez ich konsekwencje. Kraków: Universitas, 1996.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  29. Przymuszała Beata, „Dwa wyroki – jedno prawo? O kilku problemach interpretacji prawniczej” Teksty Drugie. Teoria literatury, krytyka, interpretacja, nr 1/2 (2002): 141-152.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  30. Romanowicz Marcin, „Utrwalona linia orzecznicza jako argument (z własnego) autorytetu sądowego”, [w:] Rola orzecznictwa w systemie prawa, red. Tomasz Giaro. 173-200. Warszawa: Wolters Kluwer Polska, 2016.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  31. Sanetra Walerian, „Jednolitość orzecznictwa jako wartość sądowego stosowania prawa i rola Sądu Najwyższego w jej zapewnieniu” Przegląd Sądowy, nr 7-8 (2013): 9-29.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  32. Sławomir Tkacz, O zintegrowanej koncepcji zasad prawa w polskim prawoznawstwie (od dogmatyki do teorii). Toruń: Adam Marszałek, 2014.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  33. Stelmach Jerzy, Współczesna filozofia interpretacji prawniczej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1999.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  34. Szahaj Andrzej, Teoria krytyczna szkoły frankfurckiej. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, 2008.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  35. Tobor Zygmunt, „Kłopoty z legalnością?”, [w:] Dyskrecjonalność w prawie, red. Wiesław Staśkiewicz, Tomasz Stawecki. 162-171. Warszawa: Lexis Nexis, 2010.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  36. Tobor Zygmunt, W poszukiwaniu intencji prawodawcy. Warszawa: Wolters Kluwer, 2013.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  37. Wronkowska Sławomira, „O źródłach prawa i aktach normatywnych raz jeszcze”, [w:] Prawo prywatne czasu przemian. Księga pamiątkowa dedykowana Profesorowi Stanisławowi Sołtysińskiemu, red. Aurelia Nowicka i in. 113-140. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2005.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  38. Wróblewski Jerzy, „Pragmatyczna jasność prawa” Państwo i Prawo, nr 4 (1988): 3-13.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  39. Wróblewski Jerzy, Zagadnienia teorii wykładni prawa ludowego. Warszawa: Wydawnictwo Prawnicze, 1959.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  40. Zeifert Mateusz, „Sytuacyjność wykładni prawa” Acta Iuridica Lebusana – Aktualne problemy stosowania prawa, vol. 9, red. Maciej Kłodawski, Martyna Łaszewska-Hellriegel. 161-173. Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski, 2018.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  41. Zieliński Maciej, „Jednolitość wykładni prawa”, [w:] Jednolitość orzecznictwa w sprawach karnych, red. Stanisław Waltoś. 49-67. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze, 1998.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  42. Zieliński Maciej, Wykładnia prawa. Zasady, reguły, wskazówki. Warszawa: Lexis Nexis, 2012.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  43. Ziembiński Zygmunt, „Przepis prawny a norma prawna” Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, z. 1 (1960): 105-122.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  44. Ziembiński Zygmunt, Problemy podstawowe prawoznawstwa. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1980.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  45. Ziemińska Renata, Historia sceptycyzmu. W poszukiwaniu spójności. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2013.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>
  46. Zirk-Sadowski Marek, „Pojęcie dyskursu” Kultura i Społeczeństwo, nr 2 (1992): 61-74.
    Obejrzyj w Google Scholar -->>

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.