Przejdź do głównego menu Przejdź do sekcji głównej Przejdź do stopki
Prawo i Więź

Artykuły

Nr 4 (38) (2021)

Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o wzmocnionej współpracy obronnej, podpisana w Warszawie dnia 15 sierpnia 2020 r. – wybrane aspekty dotyczące jurysdykcji karnej

DOI
https://doi.org/10.36128/priw.vi38.293
Przesłane
5 maja 2021
Opublikowane
06.01.2022

Abstrakt

W opracowaniu w sposób szkicowy opisano mechanizm ustalania jurysdykcji karnej w sprawach karnych, w których oskarżonym miałby być członek amerykańskich sił zbrojnych lub ich personelu cywilnego lub członek rodziny, któregokolwiek ze wskazanych podmiotów, na podstawie art. 14 i art. 15 umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o wzmocnionej współpracy obronnej, podpisanej w Warszawie 15 sierpnia 2020 r. (Dz. U. poz. 1827). W artykule omówiono także kwestię szczegółową dotyczącą zagadnienia zbiegu przepisów oraz problematyki możliwości podwójnego skazania za ten sam czyn przez sąd Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz sąd Rzeczypospolitej Polskiej.

Bibliografia

  1. Derek Michał, „Granice przestrzennego obowiązywania polskiej ustawy karnej”, Przegląd Sądowy, nr 3 (2018): 42-55.
  2. Donofrio Anthony J., „Double Jeopardy Clause of the Fifth Amendment-The Supreme Court’s Cursory Treatment of Underlying Conduct in Successive Prosecutions”, Journal of Criminal Law and Criminology, nr 4 (1993): 773-803.
  3. Filar Marian, „Status prawnokarny wojsk NATO stacjonujących na terytorium Polski (zagadnienia wybrane)”, [w:] Zasady procesu karnego wobec wyzwań współczesności. Księga ku czci profesora Stanisława Waltosia, red. Janina Czapska, et al. 751-759. Warszawa: PWN, 2000.
  4. Flemming Marian, „Status prawny żołnierzy na obcym terytorium” Wojskowy Przegląd Prawniczy, nr 1 (1997): 3-18.
  5. Florczak-Wątor Monika, „Komentarzy do art. 83”, [w:] Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. Piotr Tuleja. Warszawa 2019, LEX.
  6. Kaftal Andrzej, „Obowiązywanie zasady ne bis in idem przy przestępstwie ciągłym” Palestra, nr 3-4 (1966): 72-84.
  7. Kardas Piotr, Jacek Giezek, „Zasada ne bis in idem a nowe regulacje ciągłości popełnienia przestępstwa” Palestra, nr 4 (2019): 5-17.
  8. Kuczyńska Hanna, Wspólny obszar postępowania karnego w prawie Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar 2008.
  9. Kwiatkowski Wojciech, „Federalne prawo łaski w Stanach Zjednoczonych Ameryki” Zeszyty Prawnicze, nr 3 (2015): 71-94.
  10. Marek Andrzej, Jerzy Lachowski, „Niektóre problemy wynikające z „jednoczynowości” przestępstwa ciągłego” Prokuratura i Prawo, nr 11-12 (2004): 126-135.
  11. Nawrocki Mariusz, „Wyłączenie zasady terytorialności wprawie karnym (art. 5 KK) na przykładzie umowy międzynarodowej Polska–NATO
  12. (SOFA)”, [w:] Obywatel, państwo, społeczność międzynarodowa, red. King Flaga-Gieruszyńska, Ewelina Cała-Wacinkiewicz, Daniel Wacinkiewicz. Warszawa 2014, Legalis, nr 1115496.
  13. Nita-Światłowska Barbara, „Zasada ne bis in idem w międzynarodowym obrocie karnym” Państwo i Prawo, nr 3 (2005): 18-34.
  14. Płachta Michał, „Konflikty jurysdykcyjne w sprawach karnych: pojęcie, geneza i środki zaradcze” Prokuratura i Prawo, nr 11 (2010): 5-25.
  15. Sakowicz Andrzej, „Komentarz do art. 17”, [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz. wyd. 9. Warszawa 2020, Legalis.
  16. Skorupka Jerzy, „Komentarz do art. 17 k.p.k.”, [w:] Kodeks postępowania karnego. Komentarz, red. Jerzy Skorupka, Warszawa 2020, Legalis.
  17. Wechsler Herbert, Model Penal Code. Philadelphia: American Law Institute 2017. https://ia600102.us.archive.org/29/items/ModelPenalCode_ALI/MPC%20full%20%28504%20pages%29.pdf.

Pobrania

Brak dostępnych danych do wyświetlenia.