Niniejsze opracowanie koncentruje się na przedstawieniu argumentacji przemawiającej za dopuszczalnością uznania prawa do strajku powszechnego na gruncie obowiązującego ustawodawstwa. Istotą publikacji jest przedstawienie przedmiotowej problematyki w relacji do Konstytucji, prawa o sporach zbiorowych, a przede wszystkim w odniesieniu do określonych rodzajów strajków i ograniczeń prawa do strajku. Strajk powszechny można uznać za praktyczną konieczność przy obecnych stosunkach gospodarczych, ale też i formę ochrony interesów w sektorze publicznym, i jako taki podlegający ochronie konstytucyjnej. Nowe regulacje prawne powinny ten fakt uwzględnić a przynajmniej nie ograniczać dotychczasowych prawnych form realizacji strajku powszechnego.